Για τέταρτη συνεχή χρονιά, το Ίδρυμα Κόκκαλη διοργάνωσε τα σεμινάρια Βαλκανικών Σπουδών στην Αρχαία Ολυμπία, στις 19 Ιουλίου του 2005, με τη συνεργασία των Πανεπιστημίων Harvard, Yale, Duke, με τον Δήμο της Αρχαίας Ολυμπίας και το Διεπιστημονικό και Διαπολιτισμικό Κέντρο Ολυμπίας.
Το πρόγραμμα απαρτιζόταν από δύο θεματικές ενότητες. Η πρώτη είχε τίτλο «Βίαιες συγκρούσεις: Παρελθόν, Παρόν και Μέλλον» και συντόνιζε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Yale, Στάθης Καλύβας. Στόχος του σεμιναρίου ήταν η διερεύνηση των αιτιών των πολιτικών συγκρούσεων, σε όλες τις μορφές, είτε πρόκειται για τρομοκρατία, πολιτικές συγκρούσεις ή πολέμους. Τα συμπεράσματα ήταν τα εξής: α) οι όροι «τρομοκρατία», «εμφύλιες συγκρούσεις», «πόλεμος», και «γενοκτονία» είναι έννοιες πολιτικά επιβαρημένες και άρα συχνά παραπλανητικές. Είναι επιτακτική η ανάγκη της έρευνας, ειδικά των τρεχόντων κοινωνικών προβλημάτων ώστε να αποφεύγεται η κατάχρηση των όρων αυτών, β) στη σημερινή εποχή υπάρχει μια σημαντική μείωση του αριθμού των συμβατικών πολέμων εντός των κρατών, αλλά υπάρχει και μια μεταφορά της πολιτικής βίας στο εσωτερικό της κάθε χώρας, με τη μορφή των κοινωνικών συγκρούσεων, γ) η έρευνα της πολιτικής βίας απαιτεί κατανόηση της λογικής της συλλογικής δράσης σε όλα τα επίπεδα με διεπιστημονικές μεθόδους αλλά και δράση των ομάδων, των κρατών και των διεθνών συστημάτων, και δ) οι παραδοσιακές προσεγγίσεις της έρευνας για τη μελέτη των συγκρούσεων, συμπεριλαμβανομένης της έρευνας για τον ελληνικό εμφύλιο πόλεμο, είναι παρωχημένες και έχουν φτάσει σε αδιέξοδο, το οποίο μπορεί να εξαλειφθεί μόνο αν η έρευνα είναι συστηματική και χρησιμοποιεί μια συγκριτική διάσταση.
Η δεύτερη θεματική των σεμιναρίων με τίτλο «Διεθνής Δημοσιογραφία, Επικοινωνία και Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης», συντονιζόταν από την καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Duke, Ellen Mickiewicz, και είχε ως βασικό αντικείμενο τη διερεύνηση της σχέσης μεταξύ των μέσων μαζικής ενημέρωσης και της δημοκρατίας, με ιδιαίτερη έμφαση στην Ανατολική Ευρώπη μετά το 1989. Στα βασικά συμπεράσματα του σεμιναρίου περιλαμβάνονται: α) μετά το 1989, στην Ανατολική Ευρώπη, η ελευθερία του Τύπου έχει αναπτυχθεί σε ένα περιβάλλον που κυριαρχούν οι ολιγοπωλιακές ομάδες και η δημοσιογραφική αναρχία, και β) τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα των μετα-κομμουνιστικών κρατών δεν απέχουν πολύ από τα βρετανικό μοντέλο, παρά τις κατά καιρούς πολιτικές προσπάθειες προς αυτή την κατεύθυνση.
