Keridis, Dimitris and Dimitrios Triantaphyllou, Eds. | Dulles, VA: Brassey’s, 2001
Τα τελευταία χρόνια, οι Ελληνο-Τουρκικές σχέσεις έχουν βελτιωθεί αισθητά. Αυτή η βελτίωση οφείλεται κατά κύριο λόγο στην αξιοσημείωτη φιλελευθεροποίηση της εσωτερικής, εξωτερικής και οικονομικής πολιτικής και των δύο χωρών, καθώς τόσο η Αθήνα όσο και η Άγκυρα προσπαθούν να ανταποκριθούν στην παγκοσμιοποίηση και στις ανάγκες της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Παρόλα αυτά, η Ελληνο-Τουρκική αντιπαράθεση συνεχίζει να αποτελεί αποσταθεροποιητικό παράγοντα για την Νοτιοανατολική Ευρώπη. Μετά την επέμβαση του ΝΑΤΟ στο Κόσοβο, η σημασία της ύφεσης του Ελληνο-Τουρκικού ανταγωνισμού γίνεται ολοένα και πιο ξεκάθαρη, καθώς μία πολεμική σύγκρουση ανάμεσα σε αυτά τα δύο κράτη-μέλη της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας θα επιδεινώσει ακόμη περισσότερο την ήδη αποσταθεροποιημένη περιοχή και θα υπονομεύσει την ύπαρξη του ΝΑΤΟ. Σε αντίθεση με τις παραδοσιακές προσεγγίσεις των Ελληνο-Τουρκικών σχέσεων, ο τόμος αυτός επιχειρεί, μέσα από μία σειρά δοκιμίων, να εντάξει ζητήματα των πολιτικών επιστημών, της ιστορικής κοινωνιολογίας και των άλλων κοινωνικών επιστημών στη μελέτη των διεθνών σχέσεων. Αναφέρεται στις πρόσφατες εξελίξεις στο εσωτερικό των δύο χωρών, στις διαφορές τους στο Αιγαίο, στο Κυπριακό και στις προσπάθειες της Δύσης για τον «εξευρωπαϊσμό» της περιοχής.
